Είναι επικίνδυνοι!

Είναι επικίνδυνοι. Ο υποψήφιος για την προεδρία της δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, το επιτελείο του, τα στελέχη και βουλευτές του συναγερμού, μας λένε ξαφνικά πως άλλαξαν τα δεδομένα γι’ αυτό και αναθεωρούν τη στάση τους στο κυπριακό (είναι η πρώτη φορά;), και ποια είναι τα δεδομένα που άλλαξαν; Αυτό δεν μας το λένε, μάλλον δεν γνωρίζουν. Γράφουν στη συμφωνία που έκαναν με το ΔΗΚΟ για ομοσπονδία (γενικά και αόριστα) διαγράφοντας τη διζωνική δικοινοτική), λέγοντας πως εννοείται από τις παραπομπές στα διάφορα έγγραφα (συμφωνία της 8ης Ιούλη κ.λπ.) Δηλαδή βαριόντουσαν να το διευκρινίσουν στη συμφωνία ή θα έπιανε χώρο; Ή για να δίνουν την όποια ερμηνεία βολεύει; Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης και το επιτελείο του ρωτηθούν για να διευκρινίσουν τους στόχους για τη λύση του κυπριακού (σε ποια λύση στοχεύουν), στο πρωτεύον ζήτημα της κυπριακής κοινωνίας, απαντούν ότι θα συσταθεί συμβούλιο αρχηγών για να αποφασίζει ανάλογα των καταστάσεων της στιγμής, με ένα συνομιλητή που θα διορίζεται από ποιόν; Θα παίρνει εντολές από ποιόν; Και θα είναι υπόλογος σε ποιόν; Δηλαδή θα έχουμε ένα πρόεδρο χωρίς συγκεκριμένες θέσεις, χωρίς πολιτική στόχευση. Δηλαδή μια πολιτική του κουτουρού, όπως έρτει τζαι όπως λάχει. Σήμερα ο ευρωβουλευτής του συναγερμού και πρώην υποψήφιος πρόεδρος Ιωάννης Κασουλίδης μας είπε πως αφού η Τουρκία δεν θέλει ομοσπονδία, εμείς γιατί να συζητούμε μεταξύ μας τι είδους λύση θέλουμε ή αν θέλουμε λύση. Εννοεί μήπως αφού η Τουρκία δεν θέλει λύση να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι; Και σε συνδυασμό με την πρόταση που θα καταθέσουν συναγερμός και ΔΗΚΟ για την διαχείριση της κρατικής περιουσίας, μας λένε ίσως πως δεν τους ενδιαφέρει η λύση του κυπριακού, αλλά η ανόρυξη και διαχείριση του φυσικού αερίου; Βέβαια ο Νίκος Αναστασιάδης ως υπηρέτης των Νατοϊκών συμφερόντων, βλέπει την Κύπρο και τα διάφορα ζητήματα στα πλαίσια της ένταξης της χώρας μας πρώτα στον συνεταιρισμό για την (ειρήνη;) όπου η Κύπρος θα υπάγεται στο στρατηγείο που εδρεύει στην Τουρκία με όλα τα συνεπακόλουθα, και σε δεύτερο στάδιο την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ (τον οργανισμό που ευθύνεται για τα δεινά που πέρασε η πατρίδα μας). Είναι άσχετο μήπως ότι ο Ν. Αναστασιάδης προέρχεται από την ΕΟΚΑ β της οποίας ήταν και δικηγόρος; Η ηγεσία του ΔΗΚΟ έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές της και τις έκανε. Ας σκεφτεί ο κάθε δημοκράτης και ας αποφασίσει αν θέλει να στηρίξει τη δημοκρατία τους θεσμούς, μια βιώσιμη λύση στο κυπριακό που να ενώνει τη χώρα και το λαό (που δεν μπορεί να είναι με βάση τις πραγματικότητες άλλη από τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία). Ας σκεφτεί ο κάθε δημοκράτης εργαζόμενος αν θέλει να παραδώσει την οικονομία του τόπου στο μεγάλο κεφάλαιο ή αν θέλει ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα οικονομίας. Ο υποψήφιος για την προεδρία της δημοκρατίας ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΣ, έχει προτάσεις θέσεις και απόψεις τόσο στο κυπριακό όσο και στην οικονομία, την εσωτερική διακυβέρνηση και στα άλλα ζητήματα που απασχολούν την κυπριακή κοινωνία. Μπορεί ο καθένας να τα μελετήσει για να δει ποιος έχει προτάσεις που δίνουν λύσεις και ποιος μας κοροϊδεύει για να εξυπηρετήσει το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.

Είναι επικίνδυνοι.

Ο υποψήφιος για την προεδρία της δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, το επιτελείο του, τα στελέχη και βουλευτές του συναγερμού, μας λένε ξαφνικά πως άλλαξαν τα δεδομένα γι’ αυτό και αναθεωρούν τη στάση τους στο κυπριακό (είναι η πρώτη φορά;), και ποια είναι τα δεδομένα που άλλαξαν; Αυτό δεν μας το λένε, μάλλον  δεν γνωρίζουν.

Γράφουν στη συμφωνία που έκαναν με το ΔΗΚΟ για ομοσπονδία (γενικά και αόριστα) διαγράφοντας τη διζωνική δικοινοτική), λέγοντας πως εννοείται από τις παραπομπές στα διάφορα έγγραφα (συμφωνία της 8^ης Ιούλη κ.λπ.) Δηλαδή βαριόντουσαν να το διευκρινίσουν στη συμφωνία ή θα έπιανε χώρο; Ή για να δίνουν την όποια ερμηνεία βολεύει;

Όταν ο Νίκος Αναστασιάδης και το επιτελείο του ρωτηθούν για να διευκρινίσουν τους στόχους για τη λύση του κυπριακού (σε ποια λύση στοχεύουν), στο πρωτεύον ζήτημα της κυπριακής κοινωνίας, απαντούν ότι θα συσταθεί συμβούλιο αρχηγών για να αποφασίζει ανάλογα των καταστάσεων της στιγμής, με ένα συνομιλητή που θα διορίζεται από ποιόν; Θα παίρνει εντολές από ποιόν; Και θα είναι υπόλογος σε ποιόν;

Δηλαδή θα έχουμε ένα πρόεδρο χωρίς συγκεκριμένες θέσεις, χωρίς πολιτική στόχευση. Δηλαδή μια πολιτική του κουτουρού, όπως έρτει τζαι όπως λάχει.

Σήμερα ο ευρωβουλευτής του συναγερμού και πρώην υποψήφιος πρόεδρος Ιωάννης Κασουλίδης μας είπε πως αφού η Τουρκία δεν θέλει ομοσπονδία, εμείς γιατί να συζητούμε μεταξύ μας τι είδους λύση θέλουμε ή αν θέλουμε λύση. Εννοεί μήπως αφού η Τουρκία δεν θέλει λύση να αφήσουμε τα πράγματα όπως είναι; Και σε συνδυασμό με την πρόταση που θα καταθέσουν συναγερμός και ΔΗΚΟ για την διαχείριση της κρατικής περιουσίας, μας λένε ίσως πως δεν τους ενδιαφέρει η λύση του κυπριακού, αλλά η ανόρυξη και διαχείριση του φυσικού αερίου; Βέβαια  ο Νίκος Αναστασιάδης ως υπηρέτης των Νατοϊκών συμφερόντων, βλέπει την Κύπρο και τα διάφορα ζητήματα στα πλαίσια της ένταξης της χώρας μας πρώτα στον συνεταιρισμό για την (ειρήνη;) όπου η Κύπρος θα υπάγεται στο στρατηγείο που εδρεύει στην Τουρκία με όλα τα συνεπακόλουθα, και σε δεύτερο στάδιο την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ (τον οργανισμό που ευθύνεται για τα δεινά που πέρασε η πατρίδα μας). Είναι άσχετο μήπως ότι ο Ν. Αναστασιάδης προέρχεται από την ΕΟΚΑ β της οποίας ήταν και δικηγόρος;

Η ηγεσία του ΔΗΚΟ έχει δικαίωμα να κάνει τις επιλογές της και τις έκανε. Ας σκεφτεί ο κάθε δημοκράτης και ας  αποφασίσει αν θέλει να στηρίξει τη δημοκρατία τους θεσμούς, μια βιώσιμη λύση στο κυπριακό που να ενώνει τη χώρα και το λαό (που δεν μπορεί να είναι με βάση τις πραγματικότητες άλλη από τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία). Ας σκεφτεί ο κάθε δημοκράτης εργαζόμενος αν θέλει να παραδώσει την οικονομία του τόπου στο μεγάλο κεφάλαιο ή αν θέλει ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα οικονομίας.

Ο υποψήφιος για την προεδρία της δημοκρατίας ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΣ, έχει προτάσεις θέσεις και απόψεις τόσο στο κυπριακό όσο και στην οικονομία, την εσωτερική διακυβέρνηση και στα άλλα ζητήματα που απασχολούν την κυπριακή κοινωνία. Μπορεί ο καθένας να τα μελετήσει για να δει ποιος έχει προτάσεις που δίνουν λύσεις και ποιος μας κοροϊδεύει για να εξυπηρετήσει το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.  

Οι πολιτικές πρακτικές της δεξιάς

Στο σωματείο Αναγέννηση προσφύγων Γερίου, την περασμένη Δευτέρα, Ο φίλος δημοσιογράφος ερευνητής Μιχάλης Μιχαήλ, παρουσίασε το βιβλίο του (εν ψυχρώ εκτελέσεις στελεχών της αριστεράς). Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε τη διάλεξη, τα ντοκουμέντα και συνεντεύξεις που παρουσίασε ο Μιχάλης. Όσοι ήξεραν για τις δολοφονίες είτε από άλλες πηγές είτε διάβασαν το βιβλίο του Μιχάλη, συγκλονίστηκαν από τις συνεντεύξεις και τα ντοκουμέντα που προσθέτουν πολύ στο βιβλίο ή σε μια απλή διάλεξη.  Αυτό τον συγκλονισμό εξέφρασαν αρκετοί μετά την παρουσίαση αλλά και τις επόμενες μέρες συζητώντας το θέμα. Εντύπωση και αποτροπιασμό προκαλεί το μίσος με το οποίο οι εκτελεστές επεδείκνυαν με τις πράξεις τους απέναντι στα θύματα τους.

(Η διάλεξη οργανώθηκε από το σωματείο σε συνεργασία με την εβδομαδιαία εφημερίδα Γνώμη).

Σχόλια την πολιτική:

Ο βουλευτής του συναγερμού Μάριος Μαυρίδης σε συνέντευξη του στον ΑΣΤΡΑ, είπε πως δεν γνώριζε για νομοσχέδιο που κατέθεσε ο Αβέρωφ Νεοφύτου (για τα ταμεία προνοίας νομίζω). Καλά στον συναγερμό τι συζητούν ή δεν συζητούν και ο καθένας κάνει ότι θέλει;

Οι διάφοροι αναπληρωτές πρόεδροι, αντιπρόεδροι και διάφοροι αξιωματούχοι και βουλευτές, κύρια του συναγερμού, αλλά και των άλλων κομμάτων της δεξιάς, όταν ρωτηθούν σχετικά με τις τοποθετήσεις τους λένε ότι εκφράζουν προσωπικές θέσεις. Και τις θέσεις του κόμματος ποιος τις εκφράζει; Πώς να ξέρουμε εμείς ποια είναι η θέση του κόμματος στο κάθε ζήτημα; Ή μήπως αυτό είναι το κόλπο για να μη μπορεί να ασκηθεί κριτική στο κόμμα;

Ο Ν. Αναστασιάδης άρχισε να μιλά για ενιαίο αμυντικό δόγμα, για ισχυρή αμυντική θωράκιση κ.λπ. Μήπως θα θέλει να παραγγείλλουμε και κανένα αντιπυραυλικό σύστημα τύπου s300; Μήπως στην προσπάθεια προσέλκυσης ψηφοφόρων από των χώρο που αρέσκεται στην πολεμική αντίληψη των πραγμάτων θα οικοδομήσουμε πάλι την θεωρία του ενεργού ηφαιστείου;

Αδημονεί ο συναγερμός και οι συνοδοιπόροι αυτού για την κάθοδο της τρόικα και συμφωνία μαζί της για να μας βάλει σε τάξη όπως σε κάποια φάση μας είπαν αφού δεν μπαίνουμε μόνοι μας. Να διαπραγματευτούμε μας λέει ο συναγερμός με την τρόικα, μα τι διαπραγμάτευση θέλει ο συναγερμός και τι θα διαφοροποιήσει απ’ αυτά που ζητεί η τρόικα; Αφού αυτά που η τρόικα επιδιώκει, εδώ και χρόνια ο συναγερμός σε πλήρη ταύτιση με την ΟΕΒ και το ΚΕΒΕ, επιδιώκει να μας επιβάλει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και το (κεντρώο) ΔΗΚΟ συμφωνεί; Ναι! Και οι ψηφοφόροι του;

Ζητείται από τους εργαζόμενους να κάνουν θυσίες. Να τους αποκοπούν μισθοί και ωφελήματα για να καλυφτούν οι ζημιές και τα ελλείμματα δισεκατομμυρίων. Και που πήγαν αυτά τα δισεκατομμύρια; Τα πήραν οι εργαζόμενοι; Και αν όχι γιατί τα ζητούν από τους εργαζόμενους; Γιατί δεν τα ζητούν απ’ αυτούς που τα πήραν; Δεν άκουσα να ζητείται με οποιονδήποτε τρόπο να επιστρέψουν κάτι αυτοί που τα πήραν.

Οι εταιρίες που βγάζουν κέρδη, υπερκέρδη και επενδύουν στις επιχειρήσεις τους στα πολυτελή σπίτια τους, τα εξοχικά τους, τα πολυτελή αυτοκίνητα τους, αυξάνουν τις καταθέσεις τους κ.λπ. δεν γίνεται λένε οι αστοί οικονομολόγοι να φορολογηθούν επιπλέον, διότι θα μειωθεί η  ικανότητα των εταιριών για επενδύσεις κ’ έτσι δεν θα υπάρχει ανάπτυξη. Και γι’ αυτούς είναι καλυτέρα να αποκοπούν μισθοί και ωφελήματα απ’ αυτούς που έχουν ένα συγκεκριμένο μισθό για να καλύψουν τις ανάγκες τους για φαί, ντύσιμο, ηλεκτρικό, νερό, τηλέφωνο, ενοίκια δώσεις για στέγαση ή άλλες ανάγκες κ.ά. Και αν κόψουν τον μισθό αυτόν που δεν έχουν, πως θα μπορούν ν’ αγοράζουν για να πωλούν οι επιχειρήσεις;

Αυτές οι γνωστές μονόπλευρες συνταγές λιτότητας που μας οδηγούν στον φαύλο κύκλο δανειζόμαστε για να εξοφλήσουμε τα προηγούμενα, κόβουμε μισθούς και ωφελήματα για να βρούμε τα χρήματα για τις δώσεις και πάλι από την αρχή, δανειζόμαστε να εξοφλήσουμε τα προηγούμενα κόβουμε κι άλλο τους μισθούς και τα ωφελήματα, μας οδηγούν κατ’ ευθείαν στη χρεοκοπία, την εξαθλίωση του λαού, γι’ αυτό δεν πρέπει τέτοιες πολιτικές να περάσουν.

Ο λαός πρέπει να συσπειρωθεί σ’ ένα μέτωπο στήριξης των δικών του συμφερόντων, που να οδηγεί στην ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή, τις διαρθρωτικές αλλαγές και τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας.

Την προοπτική αυτή και την ελπίδα για την εναλλακτική πορεία, μας δίνει η υποψηφιότητα του Σταύρου Μαλά. Ένας νέος πολιτικός (στις ιδέες και στην ηλικία), που επιδιώκει περαιτέρω τομές, που θα βοηθήσουν την κυπριακή κοινωνία να πάει μπροστά.

Θέλουμε ένα κράτος που να λειτουργεί προς όφελος των πολλών και όχι των λίγων εχόντων και παραχρυσομένων.

Στο σωματείο Αναγέννηση προσφύγων Γερίου, την περασμένη Δευτέρα, Ο φίλος δημοσιογράφος ερευνητής Μιχάλης Μιχαήλ, παρουσίασε το βιβλίο του (εν ψυχρώ εκτελέσεις στελεχών της αριστεράς). Με ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε τη διάλεξη, τα ντοκουμέντα και συνεντεύξεις που παρουσίασε ο Μιχάλης. Όσοι ήξεραν για τις δολοφονίες είτε από άλλες πηγές είτε διάβασαν το βιβλίο του Μιχάλη, συγκλονίστηκαν από τις συνεντεύξεις και τα ντοκουμέντα που προσθέτουν πολύ στο βιβλίο ή σε μια απλή διάλεξη. Αυτό τον συγκλονισμό εξέφρασαν αρκετοί μετά την παρουσίαση αλλά και τις επόμενες μέρες συζητώντας το θέμα. Εντύπωση και αποτροπιασμό προκαλεί το μίσος με το οποίο οι εκτελεστές επεδείκνυαν με τις πράξεις τους απέναντι στα θύματα τους.