Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Οι σωτήρες

Ένα πράγμα που μ’ ενοχλεί είναι όταν ακούω τους ΔΗΚΟΪκους να παρουσιάζονται ως οι μόνοι αγωνιστές, οι μόνοι υπερασπιστές της δημοκρατίας, οι μόνοι που θέλουν σωστή λύση στο κυπριακό και οι μόνοι που μπορούν να μας συμβουλεύουν να μη παραστρατήσουμε και είναι οι μόνοι που μπορούν να μας υποδεικνύουν τον αγωνιστικό τρόπο για να φτάσουμε στη λύση του κυπριακού.
Μιλούν για πατριωτισμό αυτοί που ανέβασαν τον συναγερμό στην εξουσία, το κόμμα που πολιτικοποίησε και στέγασε τους πραξικοπηματίες, το κόμμα που εξάγνισε το πραξικόπημα, που αθώοσε τους 62 μόνο καταδικασθέντες; για το πραξικόπημα. Ανέβασαν στην εξουσία το κόμμα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Η δικαιολογία πως ο Κληρίδης θα έφερνε τους s300 δεν στέκει διότι μόνο πολιτικά αφελείς μπορούσε να πιστεύουν ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο.
Μήπως και οι θέσεις τους στο κυπριακό (Δησυ και ΔΗΚΟ) συμπίπτουν; Ο Συναγερμός, η μια τάση φτάνει στο σημείο να λέει πως θέλει χαλαρή ομοσπονδία, ας μην κοροϊδευόμαστε αυτό σημαίνει συνομοσπονδία, και η άλλη τάση που είναι αντιομοσπονδιακή, έρχονται να συναντήσουν αυτό που λέει το ΔΗΚΟ Ομοσπονδία με σωστό περιεχόμενο, εννοώντας ούτε λίγο ούτε πολύότι η ελληνική πλευρά πρέπει να έχει το πάνω χέρι να διοικεί και τις 2 περιοχές. Επειδή αυτό  δεν είναι εφικτό οδηγεί στην παγίωση των δεδομένων της εισβολής δηλαδή στη διχοτόμηση και την υπάρξει 2 κρατών στην καλύτερη περίπτωση. Τελικά φτάνουμε στο ίδιο αποτέλεσμα.
Επίσης να θυμίσω πως όταν κυβερνούσαν οι αδιάφθοροι του ΔΗΚΟ για να βοηθήσουν κάποιο να πάρει μια δουλειά ακόμα και βοθροκαθαριστή έπρεπε να έχει ταυτότητα του ΔΗΚΟ.
Δεν γίνεται να λέει το ΔΗΚΟ ότι βρίσκεται στην κυβέρνηση για να βοηθήσει να συμβάλει θετικά και το μόνο που κάνει είναι να μη συμφωνεί με τίποτε, να κάνει πιο σκληρή αντιπολίτευση  από τα υπόλοιπα κόμματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: